مدیریت استرس و نگرانی در دوران کرونا
به طور کلی قرار گرفتن در شرایط یک بیماری به خودی خود باعث ایجاد نگرانی هایی در همه افراد جامعه می شود؛ حال در نظر بگیرید این بیماری جدید الظهور باشد و اطلاعات کافی از آن نداشته باشیم؛ پس، کاملا طبیعیست که تعداد بی شماری از افراد در گروه های سنی مختلف و با شرایطی متفاوت دچار یکسری ترس ها و نگرانی ها شوند.
به طور کلی اگر منشا یک ترس و استرس مبتنی بر یک واقعیت خطرناک بیرونی باشد، یک ترس سازنده تلقی می شود.
به عنوان مثال اگر شما در وجود خود ترسی در مورد دوران همه گیری کرونا داشته باشید، این نگرانی باعث مراقبت بیشتر از خود و عزیزانتان می شود؛ بنابراین هر ترسی نمی تواند مخرب باشد، اما این نگرانی ها به مدیریتی نیاز دارد تا سلامت روح و جسم و همچنین شرایط زندگی و کاری شما را تحت الشعاع قرار ندهد.
هریک از ما به شکل متفاوتی به استرس و حوادث ناگوار واکنش نشان میدهیم. گاهی نشانه های جسمی مانند سردرد، دردهای پراکنده بدنی، مشکل گوارشی، احساس خستگی، کاهش اشتها، بیخوابی پیش می آید و گاهی نشانه های روانی رفتاری مانند احساس ترس و اضطراب، درماندگی، ناامیدی، کرختی و شوکهشدن، یا خشم تجربه میشود.
آنچه که به ما کمک می کند با استرسها و حوادث سخت کنار بیاییم، "تابآوری" گفته می شود. "تابآوری" به این معنی نیست که تحت تاثیر مشکلات قرار نمیگیریم و ناراحت نمیشویم، بلکه تعیین میکند چطور با مشکلات کنار بیاییم، از آنها گذر کنیم و سلامت روانمان را حفظ کنیم.
